Historia Parafii

        Decyzją Kurii Diecezjalnej w Katowicach z 25.05.1959 roku odłączono od parafii św. Wojciecha gromadę Śmiłowice i przydzielono do parafii NMP Matki Zbawiciela. Dekret wszedł w życie z dniem 31.05.1959 roku i został podpisany przez ks. bpa Stanisława Adamskiego i przez ks. mgr Józefa Kurpasa, kanclerza kurii. Mieszkańcy Śmiłowic do kościoła NMP Matki Zbawiciela musieli pokonywać drogę długości 3 km zamiast wcześniejszych sześciu, ale i tak była to daleka i uciążliwa droga, dlatego duszpasterze zastanawiali się nad odprawianiem Mszy św. w prywatnym domu, aby w ten sposób ułatwić praktyki religijne. 10.04.1966 roku, w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, o godz. 17³⁰ odprawiono pierwszą Mszę św. w Śmiłowicach w salce katechetycznej, którą urządzono u państwa Szułów przy ulicy Gliwickiej 15. Mszę św. odprawił ks. Władysław Moździerz. 29.11.1970 roku otwarto punkt katechetyczny u państwa Gorolów na ulicy Gliwickiej 25.
        Ówczesny proboszcz parafii NMP Matki Zbawiciela ks. Piotr Jarząbek myślał o budowie nowego własnego punktu katechetycznego oraz kaplicy. Dlatego 17.08.1981 roku wystosował pismo do Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach - Wydział ds. Wyznań z prośbą o budowę punktu katechetycznego. 27.08.1981 roku Urząd Wojewódzki wyraził zgodę na budowę punktu katechetycznego. Pismo zostało podpisane przez wojewodę katowickiego dr Zdzisława Gorczycę. 10.09.1981 roku proboszcz Piotr Jarząbek wystosował pismo do Rejonowego Zarządu Gospodarki Terenami w Tychach w sprawie wydania decyzji nabycia działki na rzecz parafii. Wskazano na parcelę nr 96/11 Km Śmiłowice o powierzchni 1,16 ha. Poproszono o wydzielenie z tej parceli 4000 m2 pod budowę punktu katechetycznego. 9.11.1981 roku Urząd Miasta Mikołów, pismem podpisanym przez naczelnika miasta mgr Stefana Piesiura, postanawia: "Teren położony w Śmiłowicach stanowiący działkę nr 96/11 zapisany w Księdze Wieczystej KW nr 40228 PBN w Mikołowie będący własnością Skarbu Państwa oddać w używanie wieczyste na okres 99 lat z możliwością przedłużenia okresu trwania tego prawa na rzecz Rzymsko-Katolickiej parafii NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie z przeznaczeniem na budowę punktu katechetycznego. 14.12.1981 roku Państwowe Biuro Notarialne w Mikołowie z Księgi Wieczystej KW nr 40228 z terenu stanowiącego własność Skarbu Państwa odłącza część o obszarze 0,7211 ha. Do odłączonego obszaru urządzono Księgę Wieczystą KW nr 41364.
        Projekt techniczny budowy ośrodka katechetycznego w Mikołowie - Śmiłowicach przy ulicy Jesionowej wykonał Jerzy Suwalski z Świętochłowic. Ale faktycznie projekt wykonał inż. Jan Leżoch z Mikołowa i mgr inż. Andrzej Szendzielorz. Decyzję o budowie wydał Urząd Miejski w Mikołowie 25.06.1982 roku.
        26.08.1982 roku o godz. 19⁰⁰ dokonano wmurowania kamienia węgielnego i poświęcenia murów domu katechetycznego. Kamień węgielny, wg projektu Alojzego Gorola, został poświęcony przez ojców paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie. Poświęcenia murów i wmurowania kamienia dokonał wikariusz prowincjalny ks. dr Jan Dragosz. Mszę Świętą koncelebrowali ks. proboszcz Piotr Jarząbek i ks. Klaudiusz Lepich. W czasie tej uroczystości śpiewał chór "Harmonia" z Mikołowa. Dom katechetyczny wybudowano na działce o powierzchni 7211 m2.
        Pod sam ośrodek katechetyczny wykorzystano 1548 m2. Powierzchnia całej zabudowy wynosi 599,11 m2. Cały ośrodek składa się z 3 pawilonów (3 części): dużej sali, w której docelowo urządzono kościół, sali katechetycznej i budynku plebanii.
        Wykonawcą murarskim była firma pana Andrzeja Starzycznego, przy wielkim zaangażowaniu parafian. Nad całością czuwał ks. Piotr Jarząbek. Duży wkład w budowę wnieśli nieżyjący już: pan Jerzy Graca, Stanisław Klinowski (zwani wtedy żartobliwie zastępcami proboszcza) oraz pan Józef Tabacki i Franciszek Szuła. Pierwsze prowizoryczne ławki były dziełem pana Jerzego Gracy, który wykonał je z desek pozostałych po budowie. Instalacja elektryczna to dzieło pana Jan Hanusa. W pracach stolarskich wielki udział mieli pan Paweł Gracka i św. pamięci pan Franciszek Baluch. Budowę w stanie surowym ukończono w 1984 roku. Wkrótce parafia wzbogaciła się o nowe, murowane prezbiterum (wcześniej był to podest z desek na niewielkim podwyższeniu). Kościół został wytynkowany. Pod koniec lat osiemdziesiątych położono posadzkę z łomu marmurowego. Ławki, ołtarz, ambonkę i chórek wykonał pan Franciszek Baluch według projektu pana mgr Wiktora Ostrzołka – plastyka z Katowic. Według projektu tegoż plastyka zostało wykonane tabernakulum i metaloplastyka wokół niego.
        12.09.1992 roku ks. bp Damian Zimoń dokonał konsekracji kościoła. W roku 1993 ks. proboszcz Piotr Jarząbek wraz z parafianami powzięli myśl o ufundowaniu dzwonów. Odlania dzwonów podjęła się Firma Ludwisarska Felczyńskich z Taciszowa. W tym też roku na Boże Narodzenie dzwony zostały przywiezione do kościoła. Dzwonom nadano imiona: "Maryja", "Józef', "Piotr i Paweł". Ciężar poszczególnych dzwonów wynosi 500, 290, 150 kg. Dzwony są o brzmieniu molowym i wydają ton "d", "c", "e". W roku 1995 postawiono dzwonnicę, którą zaprojektował Rafał Pawlak z Taciszowa, a wykonał konstrukcje metalowe Henryk Richter. W tym też roku zawieszono dzwony. W roku 1996 od września do października firma tynkarska Życzniok z Palowic tynkowała kościół i salę katechetyczną. Od roku 1996 w pobliżu kościoła rozpoczęto budowę cmentarza komunalnego dla parafii MB Częstochowskiej.
        Z inicjatywy kolejnego śmiłowickiego proboszcza, ks. Artura Mieleszki zostały założone w oknach ściany ołtarzowej witraże, według projektu artysty plastyka Zbigniewa Kielaka. Witraże te obrazujące Tajemnice Światła, wprowadzone do Różańca przez papieża Jana Pawła II, są pierwszymi o tej tematyce w Polsce. Za jego kadencji został odmalowany kościół. Ksiądz Artur jest też twórcą kaplicy Bożego Miłosierdzia. Dzięki niemu nasz kościół wzbogacił się o chrzcielnicę.
        Teraz duszpasterzuje nam trzeci już proboszcz śmiłowicki ks. Antoni Cebula. Z jego inicjatywy przeprowadzono remont dzwonnicy, konieczny ze względu na postępującą korozję. Remontu podjęła się firma specjalistyczna z Chorzowa. Firma ta specjalizuje się w malowaniu metalowych zbiorników, które znajdują się na powietrzu. Po raz pierwszy malowali obiekt sakralny. Najwięcej czasu zajęło czyszczenie i mycie wieży. Niejako przy okazji wyczyszczono i pomalowano nasz krzyż przykościelny. Wybudowano także grotę NMP z boku przy wejściu do kościoła. Na bieżąco są prowadzone prace służące utrzymaniu kościoła i jego otoczenia w dobrym stanie. Ciągle coś przybywa w naszej Świątyni - jak np piękny Krzyż przy ołtarzu.

Na podstawie Kroniki Parafialnej,
książki ks. Józefa Kondziołki „Parafia Najświętszej Marii Panny Matki Zbawiciela w Mikołowie w latach 1951 – 2000”,
oraz własnych wspomnień opracował

gmb